Trauma

Trauma is niet de heftige gebeurtenis zélf maar zijn de symptomen die zich kunnen ontwikkelen ná een heftige gebeurtenis.

Je lichaam reageert op een heftige gebeurtenis door te vechten, vluchten of bevriezen, afhankelijk van de situatie . Dit is een reactie van het reptielenbrein, net zoals een dier.  Dieren volgen hun instinct zonder na te denken. Na de heftige gebeurtenis ontlaadt een dier de energie die in zijn lichaam is vrijgekomen en gaat trillen om deze energie te ontladen. Als het trillen is gestopt, loopt het dier verder. Vrij van trauma en vrij in zijn bewegingen. Er ontwikkelt zich geen trauma. Een dier kan dit tientallen keren per dag moeiteloos doen.

Van alle dieren heeft alleen de mens last van trauma. De natuur is ons niet vergeten. Wij zijn de natuur vergeten

De neocortex (een deel van het mensenbrein) speelt hier een rol in want die rationaliseert vaak de gebeurtenis: het viel best mee, er is niks gebeurt, het gaat goed met me, stiff upperlip, held, bovenmenselijk gedrag, je gaat door alsof er niets gebeurd is etc. Hierdoor maakt ons lijf niet de instinctieve reactie op een heftige gebeurtenis af (zoals bv trillen) maar stopt deze juist. Deze onafgemaakte reacties van ons lijf zorgen ervoor dat de energie die ontstond tijdens de heftige gebeurtenis om te overleven (nodig voor bv vluchten of vechten of ander actief gedrag dat een succesvol einde maakt aan de dreiging) in ons lichaam blijft.

Deze vastzittende energie is teveel voor ons zenuwstelsel en zoekt een uitweg. Er ontwikkelt zich in de loop van de tijd een reeks van symptomen om deze energie te ontlaten. Denk bv aan symptomen zoals angst, depressie, psychosomatische- en gedragsproblemen. Je je lijf verandert in houding, ademhaling en spierspanning. Door deze symptomen probeert het lichaam de energie in bedwang te houden en zijn ook een soort veiligheidsklep voor ons zenuwstelsel. Deze vastzittende energie is een onvermijdelijke  tijdbom in ons. Het zou daarom goed zijn voor volwassen mensen om een echte held te zijn en je gevoel openlijk te erkennen en er de tijd voor te nemen na een heftige gebeurtenis in plaats van het te negeren. Daarmee red je écht je zelf.

Trauma ontstaan in de kindertijd of jeugd is een ander verhaal. Als kind heb je vaak geen keuze om te vechten of te vluchten en kies je bijna altijd onbewust voor bevriezen.

Voor de verwerking v trauma hoef je gelukkig niet het trauma te opnieuw te beleven. Heling vindt o.a. plaats door de staat waar je ooit in bent gekomen door de heftige gebeurtenis op een actieve en succesvolle manier af te ronden. Basisvoorwaarden hiervoor zijn dat je bij je innerlijk kunt komen door felt-sense. Rebalancing kan daarbij goed helpen omdat Rebalancing veel aandacht heeft voor felt-sense (de innerlijk gevoelde ervaring) en adem. Een goede basis voor de start van het helen van trauma.

Leestip: De tijger ontwaakt – Peter Levine